HOT NEWS!

BREAKING! HOT NEWS! STOP DE PERSEN!

Ik ben verloofd!! Aaaaaaaah! Ik ben er nog steeds ondersteboven van, maar wat een heerlijk
gevoel. Hoewel ik me voorheen al goed kon verplaatsen in mijn bruidsparen, kan ik dat nu nóg
beter. De liefde vieren, het is zo mooi. En het is zo spannend – ook voor mij als professioneel
weddingplanner – om je eigen bruiloft te plannen.
Oké, ik begin bij het begin. Niet al te lang geleden schreef ik nog een blog ‘Als je partner je maar niet
ten huwelijk vraagt’. Ik wachtte geduldig op een aanzoek, maar stiekem deed het op sommige
momenten toch ook een beetje pijn om steeds de vraag te krijgen ‘wanneer wij nou eens gingen
trouwen’. Ik wilde het zo graag, maar Ivo, mijn vriend, leek er niet echt voor te porren en had vooral
praktische bezwaren.

Wat bleek nou, die gozer had allang plannen om mij te vragen, maar wachtte af tot het juiste
moment en hield zijn gezicht in de tussentijd strak in de plooi. Met de mooie stedentripjes die we
gemaakt hebben waren er momenten genoeg zou je denken, maar Ivo vond dus van niet. Hij wilde
een moment dat echt goed bij ons paste en hij koos daarom het 40-jarighuwelijksfeest van mijn
ouders. Omringd door onze beide families, die zo belangrijk voor ons zijn. En, hij had alles in zijn
eentje gepland. Niemand wist ervan! Kudos toch?

Het ging zo: aan het einde van de feestavond schoot Ivo in eens naar voren om een speech te
houden voor mijn ouders. Leuk idee, maar toch ook een beetje gek, want huh, waarom doet hij dat
dan niet samen met mij bijvoorbeeld? Hij roemde mijn ouders om hun liefde, noemde hen zijn
voorbeeld voor een goed huwelijk met wat grapjes hier en daar over ruzie maken en elkaar met
tegenzin toch maar gelijk geven. Hartstikke leuk bedacht, lekker bezig vriend. En toen opeens… zei
hij: “Jullie huwelijk is een inspiratie voor velen, in ieder geval heeft het mij geïnspireerd om ook de
stap te gaan zetten…” en hij tovert een ringdoosje uit zijn broekzak. Ik schrik me helemaal de
pestpokken. HOLY SHIT. Stond ik gezapig te luisteren naar een lief woordje richting mijn ouders, ben
ik in eens beland in mijn eigen huwelijksaanzoek.

Ivo vraagt eerst om mijn hand bij mijn vader, die volmondig ‘ja’ zegt. Ik sta maar een beetje
sprakeloos te trillen op mijn benen in afwachting van het volgende moment. En ja hoor, daar gaat-ie.
Ivo zit op één knie voor mij en vraagt of ik alsjeblieft met hem wil trouwen. Door mijn tranen heen
roep ik “JAAA” en ik vlieg hem om zijn nek. Ik kan het niet bevatten. Wat een vent, wat romantisch,
wat een liefde. We zijn gewoon verloofd nu! Whaaaaa! De rest van avond was ik sprakeloos. En
geloof mij, dat gebeurt me niet vaak.

Als ware bruiloftsfanaat ben ik inmiddels natuurlijk al druk bezig met plannen voor mijn eigen
bruiloft. Moodboards, playlists, gastenlijsten, noem maar op. We willen graag trouwen in Italië en
zullen in 2024 alvast wat locaties daar gaan bekijken. Ook handig voor eventuele bruidsparen van mij
die óók in Italië willen trouwen. Binnenkort weet ik uit eigen ervaring wat er allemaal bij komt kijken.

Maar voor het zover is, sta ik nu graag nog even stil bij dit afgelopen jaar. De komende kerstperiode
duik ik in mijn cocon om me te omringen met familie, vrienden en ons nieuwe pup Winnie. Deze
schattige golden retriever baby is sinds een paar weken in ons leven. Het humpie maakt ons plaatje
compleet: huisje, hondje, huwelijk. Ze heeft veeeel aandacht en opvoedingslessen nodig, dus daar
ben ik de komende tijd wel even druk mee. Om daarna weer vol energie klaar te staan voor alle
bruidsparen die ik in 2024 mag helpen!

Het afgelopen jaar heb ik veel mooie dingen kunnen doen met ByMACS en zoveel verschillende
bruiloften gepland. Van oer-Hollands, tot Amerikaans, Spaans en Australisch. Van zomerse
festivalthema’s tot knusse herfstdecors. Ik heb zoveel leuke, lieve bruidsparen leren kennen en hen
kunnen helpen bij het realiseren van hun droomdag. Kortom, ik voel me toch een partijtje #blessed.
Ging alles dan zo goed in 2023? Nee, natuurlijk niet, het leven komt er ook tussendoor. We hadden
een gigantische lekkage in ons nieuwe huis en ik ben dierbaren verloren. Ook dat is het leven en ook
daar sta ik de komende dagen bij stil. Gelukkig zijn er ondanks deze tegenslagen mooie lichtpuntjes
om mij aan vast te houden en geef ik mijn familie, verloofde en natuurlijk Winnie een extra knuffel.
Bedankt voor het lezen van mijn persoonlijke verhaal en veel liefs, warmte en geluk voor jou!

Fijne feestdagen,
Liefs, Maxime