Bijna trouwen: gezonde zenuwen en een goede planning

Bijna trouwen: gezonde zenuwen en een goede plannin

Ik ga bijna trouwen! Ik ben zenuwachtig, maar eerlijk is eerlijk: ik zit er verder best goed bij. Niet om stoer te doen of zo, want dit kun jij ook. Ik zal kort beschrijven waar dat goede gevoel vandaan komt en hoe ik alles heb geregeld.

Allereerst: ja, ik ben gewoon zenuwachtig, net als praktisch iedereen die over zes dagen gaat trouwen. Maar die zenuwen probeer ik niet te vermijden of weg te duwen. Ze mOgEn eR ziJn. Hahaha, maar echt. Hoe normaal is het om zenuwachtig te zijn voor je bruiloft? (Heel normaal.) En hoeveel moeite kost het om je zenuwen weg te duwen? (Veel moeite.)

Ik probeer de zenuwen te zien als excitement, enthousiasme en probeer ervan te genieten. Het is oké om 100.000 gevoelens te hebben nu, zo vlak voor de grote dag, want het is zó bijzonder wat je gaat doen! Trouwen! Hallo! De liefde uitspreken in het bijzijn van al je dierbaren en jezelf officieel verbinden aan de ander. Dus ja, daar horen natuurlijk gevoelens bij. Een heleboel ook.

Wat het accepteren van de zenuwen een stuk makkelijker maakt, is dat ik weet dat alles goed geregeld is. Dat kan ook niet anders als je zelf weddingplanner bent, maar ook als dat niet je beroep is, kun je dat voor elkaar krijgen. Door een weddingplanner in te huren natuurlijk – bel me 😉 – of door zelf heel gestructureerd te plannen en vooral: op tijd te beginnen.

Wat er daarna nog overblijft aan spanning, gaat vooral over het loslaten van de controle. Ik weet bijvoorbeeld dat er een verrassing georganiseerd wordt. Daar kan ik heel hard over nadenken, maar ik moet erop vertrouwen dat mijn eigen Italiaanse weddingplanner en ceremoniemeester rekening houden met onze wensen en dat het allemaal wel goedkomt.

En dus… hoef ik alleen nog dingen voor mezelf te regelen! De afgelopen week ben ik naar de kapper en schoonheidsspecialist geweest. Vandaag ga ik nog naar de nagelsalon en breng ik onze hond Winnie alvast naar haar opvangadres. We vertrekken morgen naar Italië en ondanks dat ik haar nu al heel erg mis, geeft het veel rust om zonder hond de laatste spullen in te pakken. Zo hoeven we op de dag van vertrek ook niet te haasten.

De beste tip voor dit alles: al deze afspraken en to-do’s heb ik een half jaar geleden al ingepland in mijn agenda. Maanden geleden heb ik dus mijn laatste weken voor de bruiloft al ingedeeld, zodat ik zeker wist dat ik overal voldoende tijd voor zou hebben. Ook plande ik ruimte in voor ‘onvoorziene spoedjes’ en nam ik een paar dagen vrij van werk voor meer rust en ruimte – vooral mentaal.

Planningstechnisch heb ik nog een tip: bruiloftsmeetings met je partner. Ivo en ik hebben deze week nog drie officiële meetings gehad en die gewoon in onze gezamenlijke agenda gezet: “Woensdag van 10 tot 12 uur – bruiloft”. Dit klinkt misschien heel zakelijk, maar oh, wat ga ik hier lekker op. Met onze hectische schema’s en wisselende werktijden kunnen we niet anders dan hier heel bewust tijd voor maken. We werken efficiënt en zetten de laatste puntjes op de i. Losse gedachten of to-do’s die gedurende de week toch nog in mijn hoofd oppoppen, noteer ik en bewaar ik voor deze meetings. We maken het ook gezellig hoor, met koffie en taart en dagdromen en zo, maar de momenten zijn vooral functioneel – en geven daardoor HEEL VEEL RUST. En dát is wat je wilt in de laatste weken voor de bruiloft.

Bedankt, lieve lezers, daar ga ik dan. De volgende keer dat ik jullie spreek ben ik een getrouwde vrouw. ZIN IN!